Πώς να κάνετε ΔΙΑΛΟΓΟ και όχι μονόλογο με το παιδί σας; Άρθρο μου από το Childsafety.gr

      Οι περισσότεροι γονείς σχηματίζουν την λανθασμένη εντύπωση ότι κάνουν διάλογο με το παιδί τους, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις η πρόθεση αυτή καταλήγει σε ένα μακροσκελή μονόλογο-κήρυγμα, όπου το παιδί όχι μόνο δεν έχει δικαίωμα αντίρρησης αλλά πολλές φορές κατευθύνεται η γνώμη του και καταλήγει να συμφωνεί σε κάτι που μάλλον δεν κατανοεί ή δεν άκουσε.

    Υπάρχουν άραγε τρόποι να μιλάτε πιο αποτελεσματικά με το παιδί σας ανεξαρτήτως ηλικίας; Φυσικά και υπάρχουν! Προσαρμόζονται, βέβαια, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού αλλά οι τρόποι είναι ίδιοι σε κάθε ηλικία:

1. Περιγράψτε το πρόβλημα: η προσέγγιση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον σωστό διάλογο με το παιδί σας. Εάν ξεκινήσετε το κήρυγμα και την κριτική το παιδί σας θα σιωπάσει ή θα παραπονεθεί ακόμη πιο έντονα και θα καταλήξετε στον γνωστό μονόλογο. Εάν περιγράψετε το πρόβλημα όμως, χωρίς κριτική το παιδί θα είναι πιο ανοιχτό στο να σας ακούσει και να σας μιλήσει. Αντί να πείτε : «Γιατί βάζεις συνεχώς το άδειο μπουκάλι νερού στο ψυγείο; Ποιος θα τα καθαρίσει; Η δούλα σας φυσικά!», μπορείτε να πείτε: «Όταν το μπουκάλι αδειάζει να το πετάς ή να το ξαναγεμίζεις για να έχεις πάντα φρέσκο νερό». Αντί να πείτε «Μιλάς πολύ απότομα όταν σηκώνεις το τηλέφωνο!», μπορείτε να πείτε «Όταν σηκώνουμε το τηλέφωνο είναι ωραίο να ακουγόμαστε ήρεμοι και ευγενικοί».
2. Πείτε πως αισθάνεστε εσείς για το πρόβλημα: το συναίσθημά σας πρέπει να ακούγεται και να μην κουκουλώνεται. Το παιδί θέλει να έρχεται σε επαφή με την ευαλωτότητά σας και να κατανοεί πότε σας στενοχωρεί και πότε σας χαροποιεί. Όλοι νομίζουμε ότι επειδή είμαστε συνεχώς μαζί με τα παιδιά μας αυτά μας γνωρίζουν καλά, αλλά δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
3. Δώστε λόγο στο παιδί σας: το παιδί σας είναι μέλος της οικογένειας ίσο με εσάς. Μην υποτιμάτε και μην φέρεστε στα παιδιά σας σαν να είναι κατώτεροι και με λιγότερα δικαιώματα μέσα στην οικογένεια. Πολλές φορές οι γονείς θεωρούν ότι είναι στον ρόλο του αρχηγού και το παιδί οφείλει να ακολουθήσει. Αυτή η προσέγγιση έχει εκλείψει καθώς δεν έφερνε κανένα θετικό αποτέλεσμα στο παιδί, μονάχα συσσωρευμένο θυμό και αντιδραστικό χαρακτήρα μπορεί να μας προσφέρει.

Ο διάλογος με το παιδί μας είναι απαραίτητος για την διάπλαση του χαρακτήρα του αλλά και για την μεταξύ σας σχέση. Η φροντίδα των πρακτικών καθημερινών του αναγκών δεν είναι σχέση. Μην το μπερδεύετε και μην επαναπαύεστε.

---

Χρύσα Παπακυργιάκη

Ψυχολόγος-Ειδική Παιδαγωγός
Email: chrysapapakirgiaki@yahoo.gr