Μπορούμε να διαπαιδαγωγούμε το παιδί μας χωρίς την αυστηρότητα του παρελθόντος;
Στη σημερνή εποχή η παιδαγωγική έχει αλλάξει κατεύθυνση και θέτει όλο και περισσότερες βάσεις γύρω από τον σεβασμό και την ατομικότητα του παιδιού.
Πόση διαφορά έχει η παιδαγωγική πλέον χωρίς τον χάρακα, την τιμωρία, στη γωνία, τις φωνές και τις προσβολές από δασκάλους και γονείς!
Σίγουρα μιλάμε για αξιόλογη πρόοδο.
Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλά στοιχεία που καταδεικνύουν πολλά προβλήματα και λάθη των γονέων και των δασκάλων στις πρακτικές τους με αποτέλεσμα ένα παιδί φοβισμένο, εξαρτημένο και....θυμωμένο!
Τι γίνεται; Πολλές φορές ίσως πρέπει να γυρίζουμε το βλέμμα μας στο παρελθόν με νέα όμως οπτική και κριτική σκέψη…
Ίσως μεταβήκαμε από το ένα άκρο στο άλλο όσον αφορά την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας. Ίσως η υπερβολική αυστηρότητα έδωσε τη θέση της στην υπερβολική ελευθερία, μια ελευθερία χωρίς όρια και χωρίς γνώση είναι μια ελευθερία κενή και χαοτική.
Τι να κάνει το μικρό παιδάκι με τόσες επιλογές χωρίς οδηγό και στήριξη; Προς τα που να κατευθυνθεί;
Είναι επομένως πολύ πιο λειτουργικό να μην απορρίπτουμε τις αξίες που με "λάθος" τεχνικές προσπαθούσαν να διδάξουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί, αλλά να τις προάγουμε με πιο σωστό τρόπο.
Το βασικό όπλο στα χέρια όλων είναι η ενημέρωση. Ενημέρωση με βιβλία και σεμινάρια, όχι με αμφίβολης ποιότητας βέβαια πηγές πληροφόρησης. Ας μάθουμε να βάζουμε όρια υγιή και σαφή στα παιδιά μας και με διάλογο και ηρεμία ας τα πλησιάσουμε ξανά από την αρχή.
Είστε οδηγοί, όχι αρχηγοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου