Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

     Μια σειρά βιβλίων έχει γραφτεί για την "γλώσσα της αγάπης" σήμερα, με πιο γνωστό αυτό του Gary Chapman.

     Η έννοια της γλώσσας της αγάπης είναι σχετικά απλή: υπάρχουν 5 διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους κάθε άνθρωπος δίνει και δέχεται την αγάπη και ο κάθε άνθρωπος τείνει να έχει προτίμηση σε κάποια περισσότερο από άλλα. 

Το να γνωρίσουμε λοιπόν την γλώσσα αγάπης των παιδιών μας είναι πολύ σημαντικό για να τα κάνουμε να νιώσουν αγαπητά, κάτι που είναι το βασικό στοιχείο στην σωστή ανάπτυξή τους. Η γλώσσα της αγάπης εκφράζεται επομένως με τα παρακάτω:

1. Αγκαλιές
2. Ενίσχυση της αυτοεικόνας
3. Χρόνος με το παιδί
4. Δώρα
5. Πράξης φροντίδας και εξυπηρέτησης για το παιδί

Έτσι, κάποια παιδιά νιώθουν αγαπητά με πολλές αγκαλιές και φιλιά ενώ άλλα παιδιά ίσως να μην θέλουν τόση αγκαλιά όσο να περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί.

Από την άλλη, κάποια παιδιά χρειάζονται την θετική κριτική μας για να ενισχύσουν την αυτοεικόνα τους ενώ άλλα παιδιά λατρεύουν τις εκπλήξεις και τα μικροδωράκια. Μπορεί να νομίζετε ότι η κόρη σας θέλει δώρα ενώ εκείνη να νιώθει αγαπητή με το να βλέπετε μαζί μια ταινία. Η να καταλαβαίνει ότι τη σκέφτεστε, όταν μπαίνοντας στο σπίτι από τη δουλειά σας της δώσετε ένα μικρό δωράκι!

Το να μελετήσετε το παιδί σας στο ποιο είδος γλώσσας της αγάπης προτιμά είναι πολύ σημαντικό για τον συναισθηματικό σας δεσμό. Μετά την ηλικία των 6 ετών το παιδί μπορεί να συζητήσει και να απαντήσει μόνο του για τους τρόπους που το κάνουν να νιώθει αγαπητό. 

Πώς να ενισχύσουμε τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών μας;

Πώς μπορώ να ενισχύσω τη συναισθηματική νοημοσύνη του παιδιού μου;

Η ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι πολύ σημαντική στην ευζωία του παιδιού μας. 

Το EQ όπως λέγεται, έχει μελετηθεί εκτενώς τα τελευταία χρόνια και θεωρείται πολύ σημαντικό για την ευτυχία του παιδιού και για την εξέλιξη του σε ένα συναισθηματικό και υγιή ενήλικα.

Τι να κάνουμε για να την ενισχύσουμε;

Πρώτα πρώτα είναι πολύ σημαντικό να ρωτάμε το παιδί από μικρή ηλικία πώς νιώθει και τι σκέφτεται για διάφορα θέματα που προκύπτουν στην καθημερινότητά του.

Είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε ενισχυτικό λεξιλόγιο στις ερωτήσεις μας και να μην τις χρωματίζουμε κατά πως μας συμφέρει. Δηλαδή θα ρωτήσουμε «πώς νιώθεις με αυτό, φαίνεσαι θυμωμένος…», και θα αποφύγουμε να πούμε «δεν πιστεύω να είσαι θυμωμένος;» 

Στην πρώτη περίπτωση ρωτάμε και δίνουμε συναισθηματική χροιά στην κουβέντα, στην δεύτερη περίπτωση απορρίπτουμε ένα συναίσθημα εκ μέρους του παιδιού. 

Επίσης, πολύ σημαντικό είναι να είμαστε οι ίδιοι ανοιχτοί στα συναισθήματα μας. Δεν κρύβουμε τα συναισθήματα μας, δεν ντρεπόμαστε για ότι νιώθουμε και δεν προσπαθούμε να φανούμε "οι δυνατοί".

Το παιδί θέλει να βλέπει έναν ενήλικα που θα διαχειρίζεται τα συναισθήματά του αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα τα κουκουλώνει.

Τέλος, μιλάμε και δείχνουμε σεβασμό για τα συναισθήματα των τρίτων. Εξηγούμε και δείχνουμε ενσυναίσθηση μπροστά στο παιδί μας για το πώς νιώθουν οι άλλοι. Μπορούμε να το συμβουλέψουμε για παράδειγμα να μιλάει πιο γλυκά όταν βλέπει τον φίλο του λυπημένο, κοκ.

Παπακυργιάκη Χρύσα
Ψυχολόγος-Ειδική Παιδαγωγός

Πώς να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση της κόρης μας;

Στις μέρες μας θεωρούμε ότι ζούμε σε μια κοινωνία ισότητας αλλά ως γυναίκες γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο επιφανειακά μόνο έχει αλλάξει και χρειάζονται ακόμη πολλές βελτιώσεις πάνω σε αυτόν τον τομέα.

Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να μεγαλώνουμε κορίτσια με αυτοπεποίθηση που θα γίνουν οι γυναίκες του αύριο. Ενός αύριο με πραγματική ισότητα σε όλους τους τομείς. Οι γονείς είναι αλήθεια έχουν κάνει πολλές αλλαγές ως προς την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους αλλά πολλές φορές πέφτουν στην παγίδα των κοινωνικών ρόλων.

Πόσες φορές για παράδειγμα έχουμε αγοράσει αυτοκινητάκια για ένα κορίτσι ή ακόμη και ιατρικά εργαλεία σε ένα παιχνίδι μίμησης; Πόσες φορές έχουμε κάνει γκριμάτσα όταν το αγόρι μας μάς έχει ζητήσει μωρο-κούκλα; Και πόσες φορές έχουμε "αγχωθεί" όταν η κόρη μας θέλει να γραφτεί ποδόσφαιρο και όχι μπαλέτο;

Ναι, στον τομέα των στερεοτύπων λοιπόν οι γονείς είμαστε λίγο...αδιάβαστοι! Καθώς το φύλο είναι κάτι που ενισχύεται κοινωνικά θεωρούμε ότι πρέπει να "επιβάλλουμε" κάποια πράγματα ως μέρη του ρόλου του παιδιού μας, με βάση το φύλο του. Όμως, μήπως έτσι εμποδίζουμε την ελευθερία των παιδιών μας;

Η αυτοπεποίθηση είναι ένα βασικό στοιχείο στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας. Πολύ σημαντικότερη από άλλα στοιχεία που οι γονείς προσπαθούμε να επιβάλλουμε στα παιδιά μας όπως τα αθλήματα που δεν επιθυμούν ή δραστηριότητες που δεν θέλουν.

Πώς να ενισχύσουμε λοιπόν την αυτοπεποίθηση της κόρης μας;

1. Μιλάμε στο άτομο και όχι στο φύλο της: δεν χρειάζεται εάν θυμώνει ή φέρεται άσχημα να της θυμίζουμε ότι "τα κορίτσια δεν φέρονται έτσι". Αποφεύγουμε τις ταμπέλες.
2. Δίνουμε ευθύνες που θα δίναμε και σε ένα αγόρι: να βγάλει τα σκουπίδια ή να της μάθουμε να αλλάζει μια λάμπα ή μπαταρίες σε μια συσκευή. Αποφεύγουμε να συμβουλεύουμε να "περιμένει τον αδερφό της ή τον μπαμπά".
3. Ενισχύουμε τη δύναμη της και όχι την αδυναμία της. Οι γυναίκες συχνά χρησιμοποιούν την αδυναμία τους για να επιβληθούν. Καλό είναι αυτό να σταματήσει να συμβαίνει και η γυναίκα να επιβάλλεται χωρίς "κόλπα".
4. Στα κορίτσια συνήθως λέμε περισσότερα κομπλιμέντα βασισμένα στην εξωτερική τους εμφάνιση και όχι στον εσωτερικό τους κόσμο η σε άλλα στοιχειά της προσωπικότητάς τους. Ενισχύουμε λοιπόν την αξία τους ως σύνολο. 

Οι παραπάνω συμβουλές μπορούν φυσικά να χρησιμοποιηθούν σε όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως φύλου, μη κάνουμε και διακρίσεις!!

Σύντομο άρθρο για τα Ψέματα των παιδιών

"Δεν το έκανα εγώ!", "Δεν έχουμε τίποτα για το σπίτι σήμερα"...

Αυτές είναι μερικές φθάσεις που ακούμε το παιδί μας να ξεστομίζει κοιτώντας μας στα μάτια και νιώθουμε ότι κάτι δεν πάει καλά.Πολλές φορές το παιδί θα πει ένα μικρό ψεματάκι για να ξεγλιστρήσει από μια υποχρέωση, από μια τιμωρία ή από μια ευθύνη.

Γιατί όμως μπορεί να συμβαίνει αυτό;

Το παιδί δεν γνωρίζει την έννοια του ψέματος , την μαθαίνει καθώς βλέπει τους γονείς του να λένε μικροψεματάκια για να αποφύγουν διάφορες κοινωνικές καταστάσεις.

"Πες τους ότι λείπω, ότι κοιμάμαι", "άστο δεν το σηκώνω τώρα" και πολλά άλλα ψεματάκια που συνηθίζουμε να αποκαλούμε "λευκά".Το παιδί έτσι αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι απαραίτητο να λέει πάντα την αλήθεια και μπορεί να χρησιμοποιεί τις τακτικές των γονέων του. Μετά ο γονιός θα ανακαλύψει τα ψέματα του μικρού του παιδιού και θα απορεί από που τα έχει μάθει!

Ακόμη η τηλεόραση με τις διάφορες νεανικές σειρές μαθαίνει στα παιδιά έμμεσα να λένε ψέματα.

Τελικά και οι υποσχέσεις που δεν κρατάμε στα παιδιά μας παίρνουν το λάθος μήνυμα του ψέματος...Οι υποσχέσεις που δίνονται υπό πίεση ή όταν είμαστε κουρασμένοι και θέλουμε να αποφύγουμε την παιδική γκρίνια...

Προσοχή λοιπόν γονείς!

Είμαστε ζωντανά παραδείγματα προς μίμηση για τα παιδάκια μας. Δεν θα μιμηθούν μόνο όσα θεωρούμε εμείς "σωστά στοιχεία" πάνω μας, αλλά τα πάντα στη συμπεριφορά μας. Είναι μια ασυνείδητη λειτουργία των μικρών παιδιών και δεν ελέγχεται...

Ελέγχεται όμως η δική μας συμπεριφορά έτσι δεν είναι;

Παπακυργιάκη Χρύσα
Ψυχολόγος-Ειδική Παιδαγωγός
Email: chrysapapakirgiaki@yahoo.gr 
Blog: psuxis-logos@blogspot.gr